Een week geleden schreef ik over een kitten die opgesloten zat onder de motorkap van een auto en die uiteindelijk kon worden gered met de hulp van omstanders. De kitten had geluk dat ik haar hoorde. En toen....
TrefMij - elkaar treffen
04 July 2024
Guardian angles
26 June 2024
Negen levens
Wat ik hoor
Wie kent het nou niet, het geluid van een
huilende kitten? Het kan me zo raken. Het voelt als dat ik iets moet doen,
terwijl ik ervaar dat ik er niet altijd wat aan kan doen.
Van de week was ik ’s avonds thuis aan het werk. Lekker op mijn Maltese balkonnetje dat vanaf de eerste verdieping uitkijkt over de haven van Msida in Malta. Plotseling werd mijn aandacht getrokken door zo’n huilende kitten. Waar ik woon is het heel bijzonder om het geluid van katten te horen. Het is namelijk een drukke weg langs een jachthaven. Katten en vooral kittens, zouden immers in no time worden dood gereden. Ik stond op en stak mijn hoofd door het balkon raam om te kunnen vaststellen waar dat kitten geluid vandaan kwam. Ik kon dat vanaf mijn balkon niet vaststellen.
08 June 2024
Ella het poezenkind
Ontwapenend teder, vindt veiligheid op schoot
Onnozel als een kleuter doet wat niet mag,
toch
Ze piept hem door een gaatje, op weg naar haar achtste sloot
07 June 2024
Echte liefde
Het verleden dragend, wachtend op straks
Daar tussen speelt mij zich af, passief en laks
Niet weten wat ik wil, twijfels en onrust
Niks te verwachten, geen passie, geen lust
15 April 2024
Precious spring
In Malta's
embrace, spring unfolds its delight,
Where azure skies meet seas so
crystal bright.
Beneath the sun's warm and gentle
caress,
Nature awakens in a colorful dress.
Fields burst forth in a vibrant
array,
Blossoms dance in the breeze,
having their say.
From Valletta's walls to Gozo's
serene shore,
Nature paints a canvas we cannot
ignore.
Citrus groves perfume the air with
their bloom,
While wildflowers flourish,
dispelling gloom.
Azure waters beckon, inviting and
clear,
Whispering secrets only springtime
can hear.
As the sun dips low in the golden
west,
Malta's springtime beauty is truly
blessed.
In every hue, in every scent that's
unfurled,
Spring in Malta is a precious,
vibrant world.
25 February 2024
De verlossing nabij
De verlossing nabij
Als liefde is lijden
Met herhalende pijn
Wat blijft dan te bevragen
De verlossing nabij
03 July 2023
Vrij en blij
Fladderend ga ik door het leven. Zonder wezenlijk doel anders dan mij vrij en blij te voelen, zoals vogels en vlinders doen. Dat lukt mij het best door in het moment te zijn, en door te genieten van de kleinste dingen die vaak grootser zijn dan ze ogen. Onderweg op de scooter en stoppen om prachtige bloemen van dichtbij te bekijken. Op een strand door de branding lopen en het zand tussen m’n tenen door voelen glijden. Op een terrasje een praatje maken met een onbekende. Maar ook zittend op een steen, hoog boven een oneindig lijkende horizon van water, het volgende verhaal schrijven.
24 June 2023
Niet sociale media
No social media
Suddenly there was that feeling again; being locked into an online existence. We often communicate with each other via social media. We meet in an artificial, digital environment and try to show how we are doing with beautiful pictures and sweet talk. I often find the images that are created in this way very rosy though I even participate in them sometimes. To be honest, I don't feel the need to share arguments and setbacks on social media. I like to share sensitive topics during an actual meeting.
02 June 2023
Free and happy
I float through life. With no real purpose other than to feel free and happy, as birds and butterflies do. I do that best by being in the moment, and by enjoying the smallest things that are often bigger than they appear. Along the way on the scooter and stop to see beautiful flowers up close. Walking through the surf on a beach and feeling the sand slip between my toes. Having a chat with a stranger on a terrace. But also sitting on a stone, high above an endless horizon of water, writing the following story.
17 May 2023
Verwachtingen
Al mijn hele leven ervaar ik dat anderen verwachtingen van mij hebben die ik niet waarmaak, terwijl ik verwachtingen die ik van mijzelf heb – zo goed en zo kwaad als dat gaat – vaak wel waarmaak.
Ik ben net vijfenzestig jaar geworden en vraag mij af of ik heel lage verwachtingen van mijzelf heb, of dat ik te veel wil voldoen aan de verwachtingen van de anderen. Zijn de verwachtingen van anderen niet een veronderstelling van mij, terwijl de anderen die verwachtingen helemaal niet hebben?