Geloof jij in toeval?

Reacties graag naar info@trefmij.nl

Geloof jij in toeval, of begrijp je dat dingen die gebeuren soms onwaarschijnlijk lijken, maar om een bepaalde reden gebeuren? Laat mij je vertellen wat mij recent is overkomen. Een aantal gebeurtenissen die zo toevallig is dat het niet meer geloofwaardig lijkt. Maar het is toch echt gebeurd en maakte me weer bewust van het feit dat toeval niet bestaat.

Ontmoeting met Anna

Recent ontmoette ik iemand via Facebook. Zij heet Anna, woont in Nederland en we hebben een fijne klik om te praten en dingen te ervaren. En zo had ik er ineens een nieuwe vriendin bij. En dat voelde erg fijn, want ik merkte dat ik me de laatste tijd erg alleen voelde. En dan is het zo welkom dat je vriendenkring zich plotseling uitbreidt met een fijn mens. We praten veel met elkaar en ontmoeten elkaar. Zelfs denken we na over het kopen van een campertje en daar volgend jaar mee door Europa te gaan toeren. 

Noodkreet

Het mij alleen voelen was hierdoor niet volledig verholpen. Ik publiceerde daarom recent een bericht op Facebook met een oproep aan Nederlanders op Malta. Een soort “noodkreet” van: “Waar is iedereen en waar kunnen wij elkaar ontmoeten?” Eerlijk gezegd was ik sceptisch over het te behalen effect van mijn oproep op Facebook. Maar ik heb het toch gepubliceerd en ik voelde me prettig, omdat ik in ieder geval iets had gedaan en dus een kans creëerde.

Ontmoeting met Joanna

Vlak voor mijn oproep op Facebook had ik mij daarom ook aangemeld op een ander platform voor een groepswandeling. Ik kende de route al wel, maar wilde zo graag het weer eens samen met anderen ervaren. De wandeling was georganiseerd door ene Joanna. Ik ging naar het afgesproken ontmoetingspunt. Daar stond een vrouw met een parasolletje en zij bleek Joanna te zijn. Ik was iets vroeger dan de afgesproken tijd en was de enige deelnemer. Joanna vertelde dat er een aantal afzeggingen was, vanwege uitgevallen bussen en dat is slecht nieuws in het toch al overvolle openbaar vervoer in Malta.

Daar stonden we dan met z’n tweeën. We wachtten nog tien minuutjes, maar er kwam helaas niemand meer opdagen. We startte daarom samen de wandeling.

Ontmoeting met Wolf

Nadat wij ongeveer vijf minuten aan het wandelen waren, kwam ons een man achterop gelopen die zich verontschuldigde voor zijn verlate aankomst. Zijn naam was Wolf als in Wolfgang in het Duits. Wolf en ik hadden gelijk hele leuke en interessante gesprekken en ook Joanna mengde zich in die gesprekken. Wat een heerlijke ontmoeting en wat een zalige wandeling. Wolf en ik besloten dat wij elkaar opnieuw zouden ontmoeten en dat is inmiddels ook al twee keer gebeurd.

Ontmoeting met Nanna

De dag na de wandeling met Joanna en Wolf, reageerde iemand op mijn “noodkreet” op Facebook. Het was ene Nanna Joy. Een heerlijke open benadering van een dame op leeftijd die geïnteresseerd bleek in mijn oproep. We hebben gelijk afgesproken en troffen elkaar voor koffie. We hebben heerlijk gebabbeld en inmiddels hebben we ook ideeën om elkaar in de toekomst te kunnen helpen bij plannetjes. Daarover meer onder het volgende kopje “Toevalligheden”.

Toevaligheden

Ineens had ik vier nieuwe mensen leren kennen. Het toevallige aan deze vier mensen zit onder andere in hun namen. Anna, Joanna en Nanna. Dat hun namen zo op elkaar lijken is vast geen toeval, maar heeft een betekenis……

Dan ontmoet ik ook Wolfgang en moest gelijk denken aan Mozart die ook Wolfgang heette. En Mozart is in mijn leven een betekenisvolle componist. Fijn nu een nieuwe vriend te hebben ontmoet met de naam Wolfgang. Wij gaan vast nog veel samen ondernemen. We zijn beiden dol op wandelen en we hebben al een plannetje om een boot te gaan huren om Malta vanaf zee te gaan bekijken.

Tijdens de ontmoeting met Nanna vertelde zij mij dat ze een campertje wilde gaan kopen in Sicilië. Ze kent daar iemand die betrouwbaar is en haar kan helpen met het vinden van zo’n campertje. Ze liet zich terloops ook ontvallen dat ze iemand zocht die mee zou willen gaan naar Sicilië, omdat ze vanwege haar leeftijd een beetje huiverig was om zo’n reis alleen te maken. Enfin, dat balletje heb ik direct ingekopt. Dus mogelijk gaan wij binnenkort samen naar Sicilië. En is het ook niet bijzonder dat Nanna een campertje wil gaan kopen en Anna en ik daar ook over nadenken? 

Na onze ontmoeting schreef Nanna mij dat ze ook een busje heeft die ze nu als soort opslag van haar boeken gebruikt. Het probleem met dat busje is dat ze niet weet hoe ze moet schakelen, omdat het een aangepast schakelsysteem heeft. Nou ik ga dus binnenkort samen met haar proberen dat busje te rijden.

Tijdens het terras momentje met Nanna kwamen we over onze achternamen te spreken. Zij vertelde me dat haar achternaam Treytel is. Nou komt in mijn familie die naam ook voor en vroeg daarom of zij misschien Huub en/of Marion Treytel kende. Marion was namelijk mijn nichtje en was toen ze nog leefde getrouwd met Huub. Het antwoord van Nanna was: “Is dat die vrouw die beren maakte?” En ja dat was dus inderdaad zo. Toen bleek dus dat Marion en Nanna op dezelfde beurs in Rijswijk naast elkaar hadden gestaan, waarbij het was opgevallen dat ze dezelfde achternaam hadden, alleen anders geschreven.

Zou het echt toeval zijn dat ik op Malta iemand tegenkom die decennia geleden met een nicht van mij heeft kennis gemaakt? Ik kan dat niet geloven, maar heb inmiddels contact gehad met Huub die zich deze situatie kon herinneren. Ik denk dat ook dit weer een betekenis heeft. 

Ik ben zo blij met mijn alle deze ontmoetingen en ben er ook van overtuigd dat er meer ontmoetingen zullen volgen. Dit is wat ik wilde dat er zou gebeuren en het gebeurt. Ik ben blij en dankbaar.

Reacties graag naar info@trefmij.nl 

© TrefMij mei 2022 / auteur is Markant