Dan rest je slechts nog toe te kijken hoe haar ach en wee
choqueert
Haar roepen om Maria voor verlossing en genade
Haar bittere strijd de dood niet te versmaden
Zij die niet de dood meer wil ontlopen
Zit gevangen in een lijf al lang verlopen
Als je moeder je bijna lijkt te zijn vergeten, verdwaalt door
leeftijd en in pijn
Waarmee kan je dan nog iets betekenen, al was het maar heel
klein
Dat kan je nooit meer over doen en zal je blijvend bij je
dragen
Je weet dat zij gaat sterven en niets anders meer heeft te
vragen
Ik leef nu ver weg van haar, maar voel haar steeds nog zo
dichtbij
Toch voel ik mij zo machteloos in een onpeilbaar diepe brij
Nu vlekt de inkt mijn hunkerend papier door diepe, zoute
tranen
Ongebreideld en brandend erkennen zij al mijn diepste wanen
Maar toch is het waar en staat ‘t allengs te gebeuren
Mijn wens voor nu is dat ik slechts zou willen treuren
Om haar dood en niet om haar laatste pijn en al haar strijden
Laat haar, laat haar toch in vredesnaam, wie kan haar nu alsjeblieft
bevrijden?
© TrefMij mei 2022 / auteur is Markant
Heel mooi, die diepe pijn komt door. Ik wens haar gauw verlossing.
ReplyDelete