Mijn gebed

 

Ik wil er op vertrouwen over mijzelf te mogen blijven beschikken

Maar leer dat beschikken, steeds meer schikken dreigt te worden

===============

Als ik twijfel aan Eén, of aan Dé Schepper van alles dat bestaat

Wie ben ik dan, om Die te vragen om begrip en wijze raad?

 

Zoveel van die vragen heb ik en antwoorden ben ik weer vergeten

Beslissen over mijzelf, dat mag ik toch zeker zelf weten?

Kan ik nog voorkomen, zolang ik leef op deze aarde

Mijn zelfbeschikking en mijn vrijheid verder te zien ontwaarden?

En zo niet, zal mijn nageslacht wel blijven streven

Dat dit wezenlijke recht, gewaarborgd blijft voor ’t leven?

Sterven

Mag ik mijn leven willen stoppen als ik weet dat het is volbracht?

Mag alleen ik dan vrijelijk kiezen het moment dat mijn sterven mij ontkracht?

Wie leert ons leven met de onafwendbare dood?

Wie leert ons onze sterfelijkheid te zien als liefdevolle troost?

Het lijf

Mag ik voor mijn sterven nog niet weten, organen uit mijn dode lijf te willen delen?

En mag ik dat dan vóór mij houden, zonder daarmee toestemming te hebben geven?

Mag ik twijfelen als ik niet weet, en zwijgen als ik niet wil delen?

Mag ik er op vertrouwen dat wij zelfbeschikking van elkaar niet stelen?

Mag ik als ik niet wil, of weet te kiezen, er toch op vertrouwen,

Dat niemand mij organen van anderen zal onthouden?

Virus

En beste, onbekende Schepper, mag ik nog even van Uw tijd?

Kan ik beter bang zijn voor het virus, of juist voor het angstbeleid?

Mag ik twijfelen, of geloven dat ik het vaak niet weet,

Terwijl de ander soms die éne grote waarheid heeft?

Ik weet niet wat ik nog kan geloven, maar wil andere ideeën niet vrezen,

Dan hoor ik echter bij de minderheid, die onvoldoende heeft bewezen.

Wie mag ‘n vaccinatie weigeren of wie kan het verplichten?

Mag solidariteit verworden tot voor jezelf zwichten?

Wie behoedt ons voor verdeling, die de samenleving zal onthechten,

Omdat zelfbeschikking en solidariteit elkaar maar blijven bevechten?

Mijn ultieme vraag

……. ach beste, onbekende Schepper, ik weet het allang niet meer.

Al mijn vragen zullen blijven, met nieuwe antwoorden vrees ik keer op keer.

Wie weet zeker dat dé waarheid echt bestaat en ziet daarvan ook alle lagen?

Ik niet, voor mij vooral opnieuw steeds weer lastige vragen

 

De ultieme retorische vraag die mij wellicht het meest bevrijdt:

“Moet ik alles zeker weten, om te weten waar mijn waarheid mij toe leidt?”

 

© TrefMij maart 2021

“Achteruit leren”

Hoe meer ik leer, 

hoe beter ik begrijp,

dat ik nog zo weinig weet.