Al van kinds af aan had ik niet zo veel op met het Kerstfeest. Van mijn jongste jaren herinner ik mij niet waarom het mij niet zo raakte. In mijn puberjaren kwam ik er wel achter. Ik had (weer) iets waar ik tegen kon zijn. Daarna kwamen er nog vele jaren waarin ik het Kerstfeest braaf vierde, omdat iedereen het nou eenmaal leuk vond en ik geen spelbreker wilde zijn.
Gaandeweg de december maanden in de daarop volgende jaren werd meer en meer duidelijk dat ik slecht tegen overdaad en overvloed kan. Niet vanuit afgunst, of jaloezie, maar vanwege een intrinsieke behoefte aan eenvoud, bescheidenheid en een sterke behoefte aan harmonie en aan gelijkheid van iedereen.
Het kwam op mij over alsof we met Kerst twee dagen uit de realiteit stapten om ineens uitbundig aardig en lief voor elkaar te willen zijn en elkaar te overladen met eten, kado's en andere geneugten. Geweldig idee op zichzelf, maar voor mij al gauw te veel voor in twee dagen. Ik voelde een te groot contrast met de overige dagen in het jaar. Ik bleef mij met elke Kerst weer afvragen waarom we niet elke dag een beetje Kerst zouden kunnen vieren......
Met de jaren komt dan de relativering. De scherpe kantjes verdwijnen, terwijl wel een zweem van afkeur in mij blijft bestaan. Toch is dit jaar wel een bijzonder jaar en ben ik blij dat het Kerstfeest uitbundig wordt gevierd, zoals we dat al doen zolang als ik leef, of voor mijn part nog uitbundiger.
Overlaad elkaar maar met lekkers en liefs. Maak het maar te gek. Maak het onvergetelijk! Ja, daar gaat het om. Het mag niet worden vergeten. We moeten elkaar liefhebben. Elke dag in het volgende jaar en daarna. Meer dan ooit zal het nodig zijn dat wij elkaar dragen in liefde en respect.
En voor volgend jaar zeg ik: "Leef je leven, leef je dromen, tel je zegeningen. Er staat heel veel op het spel. Vind elkaar in liefde en verbinding. Spreek je uit. Bevraag elkaar, deel je angsten en onzekerheden. Houd elkaar vast."
Deze Kerst, mag niet gemist worden.
No comments:
Post a Comment
COMMENTS TO: trefmij@gmail.com