Dromen in ondenkbare verwarring, door het duister gedoogd
Aan de hemel paars en lila, grijze flarden van de morgen
Het ochtendgloren leunt, als opgerakeld door de nacht,
Op krachtige, maar breekbare beelden nog nooit bedacht.
Nog voor het glorend licht en na de stille nacht,
Zwerven gevleugelde gedachten, met onmetelijke pracht
Helder inzicht en ideeën, verstopt in ochtenddromen
Gevleugelde fantasieën die dreigen niet uit te komen
Alles haalbaar en doorzichtig, maar onmogelijk uit te spreken
Ongrijpbare plaatjes, als zeepbellen die breken
Als de droom de nacht ontglipt, ontwakend de slaap verdrijft
Vervagen kleuren en het beeld, met hoop dat ooit die droom beklijft
© TrefMij juli 2020
No comments:
Post a Comment
COMMENTS TO: trefmij@gmail.com